krzywe algebraiczne
Encyklopedia PWN
rozety
mat. krzywe płaskie, których równania we współrz. biegunowych r, φ mają postać r = a sin kφ lub r = a cos kφ (a i k — stałe liczby);
[fr. < łac.],
mat. dział topologii zajmujący się badaniem, gł. za pomocą pojęć algebraicznych, położeń krzywych zwykłych zamkniętych, czyli tzw. węzłów, w trójwymiarowej przestrzeni euklidesowej ℝ3.
Fermat 
, ur. 17 VIII 1601 lub 1607, Beaumont-de-Lomagne k. Montauban, zm. 12 I 1665, Castres,
francuski matematyk, z wykształcenia prawnik; także poeta.
[fermạ]
Pierre de , ur. 17 VIII 1601 lub 1607, Beaumont-de-Lomagne k. Montauban, zm. 12 I 1665, Castres,
geometria
dyscyplina nauki zajmująca się badaniem figur, tj. fragmentów rozmaitych przestrzeni.
[gr. gḗ ‘ziemia’, metréō ‘mierzę’],
matematyk niemiecki;
strofoida
mat. krzywa płaska będąca zbiorem punktów M leżących na ruchomej półprostej wychodzącej z ustalonego na osi OX punktu A i spełniających warunek PM = OP, gdzie P jest punktem przecięcia ruchomej półprostej z osią OY;
[gr. strophḗ ‘kręcenie’, ‘obrót’],
